บวชฉลองกึ่งพุทธกาล
พ.ศ. ๒๕๐๐ มีข้าราชการลาบวชฉลองกึ่งพุทธกาลกันมากถึง ๒๕๐๐ คน ในงานฉลองกึ่งพุทธกาล ข้าพเจ้าจึงลาราชการออกบวช เมื่อวันที่ ๑๐ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๐๐ พ่อตายแล้ว จึงไปอยู่เอาคุณปู่ทองอยู่ ภูมิรัตน์ มาสะพายบาตร ไปบวชที่วัดพระปฐมเจดีย์ ซึ่งมีอุโบสถอยู่บนระเบียงบฃลานพระปฐมเจดีย์ชั้นสอง พระอุโบสถหลังนี้พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงสร้างไว้บนลานเจดีย์องค์พระปฐมเจดีย์ ทรงเอาพระพุทธรูปปางปฐมเทศนา สลักด้วยหินสีขาวในสมัยทวาราวดี ซึ่งพบที่หลังองค์พระปฐมเจดีย์ ๔ องค์ องค์หนึ่งเอาไปไว้ที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ องค์หนึ่งเอาไปไว้ที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดอยุธยา องค์หนึ่งเอาไปตั้งไว้ที่ลานเจดีย์ ชั้น ๑ บนบันไดทิศทักษิณ อีกองค์หนึ่งเอาเป็นพระประธานในพระอุโบสถบนลานเจดีย์ชั้นสอง ข้าพเจ้าได้อุปสมบทต่อหน้าพระพักตร์พระประธานศิลาปางปฐมเทศนาสมัยทวาราวดีองค์นี้
พระอุปัชฌาชย์ คือ พระราชธรรมาภรณ์ (หลวงพ่อเงิน จันทสุวรรโณ) เจ้าอาวาสวัดดอนยายหอม ซึ่งเกิดปีเดียวกับพ่อ คู่สวดคือ พระครูปฐมเจติยาภิบาล (ป่วน) วัดพระปฐมเจดีย์ กับ หลวงพ่อเฟื่อง วัดห้วยจระเข้ ข้าพเจ้าได้รับฉายาว่า ฉันทธัมโม เมื่อบวชจึงมีนามว่า พระภิกษุเทพ ฉันทธัมโม (แปลว่า ผู้พอใจในธรรม) บวชแล้วได้ติดตามหลวงพ่อเฟื่องไปอยู่วัดห้วยจระเข้ มีเจตนาว่า อยู่ใกล้บ้านแม่ตอนเช้าจะได้เดินทางไปบิณฑบาตรถึงบ้านให้แม่ได้ตักบาตรทุกวัน เป็นการโปรดมารดาตามความคิดของตนเอง จึงได้เดินทางด้วยเท้าเปล่าไปบิณฑบาตรให้แม่ได้ตักบาตรทุกวันตลอดเวลา ๙๐ วัน
ระหว่างบวชไม่ได้เรียนปริยัติธรรม ไม่ได้ฝึกสมาธิวิปัสสนา เพียงแต่ลงโบสถ์สวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็นทุกวัน แล้วสอบนักธรรมได้รับประกาศนียบัตรนักธรรมตรี
บวชอยู่ ๙๐ วัน แล้วเดินทางไปลาสึกกับพระธรรมปิฎก (สนิท เขมจารี) เจ้าคณะจังหวัดสมุทรสงคราม เมื่อวันที่ ๑๐ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๐๐
พักบ้านคืนเดียว รุ่งเช้าก็เดินทางไปประชุมเรื่อง วิทยุโรงเรียนที่ตึกมหาราช ตำบลอ่างศิลา จังหวัดชลบุรี
การประชุมนี้ เข้าประชุมบ่อยๆ นับร้อยครั้งจนจำไม่ได้ว่า เข้าประชุมอบรมประชุมสัมมนาว่าด้วยเรื่องอะไรบ้าง ครั้งละ ๗ วัน ๑๕วัน ๑ เดือน ๓ เดือน ตลอดเวลาที่เป็นข้าราชการกระทรวงศึกษาธิการ ประชุมบ่อยที่สุด อบรมบ่อยที่สุด ประชุมสัมมนาบ่อยที่สุด แต่มีความเสียใจที่จะบอกว่า ไม่มีการติดตามประเมินผลว่าได้ผลงานอะไรขึ้นมาบ้าง การบริหารงานการศึกษาจึงค่อนข้างจะว่างเปล่า ล้มเหลว เป็นการบริหารงานแบบเก่าแก่โบราณล้าสมัยเต็มที
พักบ้านคืนเดียว รุ่งเช้าก็เดินทางไปประชุมเรื่อง วิทยุโรงเรียนที่ตึกมหาราช ตำบลอ่างศิลา จังหวัดชลบุรี
การประชุมนี้ เข้าประชุมบ่อยๆ นับร้อยครั้งจนจำไม่ได้ว่า เข้าประชุมอบรมประชุมสัมมนาว่าด้วยเรื่องอะไรบ้าง ครั้งละ ๗ วัน ๑๕วัน ๑ เดือน ๓ เดือน ตลอดเวลาที่เป็นข้าราชการกระทรวงศึกษาธิการ ประชุมบ่อยที่สุด อบรมบ่อยที่สุด ประชุมสัมมนาบ่อยที่สุด แต่มีความเสียใจที่จะบอกว่า ไม่มีการติดตามประเมินผลว่าได้ผลงานอะไรขึ้นมาบ้าง การบริหารงานการศึกษาจึงค่อนข้างจะว่างเปล่า ล้มเหลว เป็นการบริหารงานแบบเก่าแก่โบราณล้าสมัยเต็มที
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น