วันที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๔
ปีพ.ศ. ๒๔๘๔ เป็นปีเศร้าโศกในครอบครัวของข้าพเจ้าตลอดศก
วันที่ ๒๐ เมษายน พ.ศ.๒๔๘๔ ต้องลาออกจากโรงเรียนพระปฐมวิทยาลัย เมื่ออายุยังไม่ครบ ๑๕ ปี ไปเป็นครูประชาบาลตำบลห้วยพระ ๔ (บ้านแจงงาม) เงินเดือนๆละ ๑๔ บาท ทั้งที่ปีน้ันสอบได้คะแนน ๘๙ % ได้เรียนฟรี ก็เรียนต่อไปไม่ได้ เพราะพ่อไม่มีเงินค่าเล่าเรียนปีละ ๒๑. ๕๐ บาท ยังต้องออกมาทำงานหาเงินเดือนช่วยพ่อแม่ พี่น้อง จำได้ว่าเดินทางร้องไห้ฮือๆ มาตลอดทาง พอมาถึงบ้านก็ต้องหยุดร้องไห้ เมื่อเห็นหน้าพ่อแม่พี่น้องว่าอยู่ในสถานที่อดอยากยากจนถึงที่สุด ขนาดไม่มีข้าวสารหุงกิน จึงต้องไปรับจ้างเป็นครูประชาบาล เอาเงินเดือน ๑๔ บาท มาซื้อข้าวสาร สมัยนั้นข้าวสารถังละ ๑ บาท ยังจำได้ถึงสภาพของตัวเองในสมัยนั้น
วันหนึ่งข้าวสารหมด จึงต้องขี่จักรยานคู่ชีพเข้าเมือง เมื่อตอนบ่าย ๔ โมงเย็น ถึงตลาดซื้อข้าวสาร ๑ ถัง ราคา ๑ บาท ไว้ท้ายจักรยานขี่กลับบ้าน แต่มันค่ำลง ระยะทางจากตลาดถึงบ้าน ๘ กิโลเมตร ต้องผ่านป่าช้าวัดตาก้อง ซึ่งเป็นป่ามืดครึ้ม น่ากลัว ใจนึกว่าผ่านป่าช้ายามค่ำคืน ผีมันจะรังควาญเอา จึงได้แวะข้างทางที่ตำบลมาบแค เข้านอนพักศาลาเดินทางข้างบ้านนายจรูญ ถิ่นมาบแค
พอสัก ๓ ทุ่ม พ่อพร้อมด้วยลุงฉาย ปั้นอินทร์ นายเฉื่อย ปั้นอินทร์ ลูกชายลุงฉาย จึงเดินทางมาถามหา พบข้าพเจ้านอนอยู่บนศาลาริมทาง ก็พากันดีใจ นึกว่าจะถูกคนร้ายปล้นฆ่าตายเสียแล้ว ลุงฉาย ปั้นอินทร์ พูดว่า
"เสียดาย รูปร่างหน้าตาดีเสียด้วย"
ลุงฉายนึกว่าข้าพเจ้ากลายเป็นศพนอนอยู่ตามทางเสียแล้ว
พอถึงวันที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๔ คุณย่าฉัตร ศรีธนทิพย์ ก็ถึงแก่กรรมลง ญาติมาบอกข่าว แต่พ่อไม่มีเงินทำศพย่าเลย จึงไปหานายเจริญ ถิ่นมาบแค เอาพระขุนแผนบ้านกร่าง ไปให้ ๑ องค์ ขอเงินเขา ๔๐ บาท เอามาทำศพคุณย่า สมัยน้ันข้าวเปลือกเกวียนละ ๒๐ บาท ทองคำราคาบาทละ ๒๐ บาท เงิน ๔๐ บาท จึงมีค่าประมาณ ๔๐๐๐ บาท ของสมัยนี้
คุณย่าฉัตรเกิดปี พ.ศ. ๒๔๑๒ ปีมะเส็ง ถึงกาลดับขันธ์ วันที่ ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๔ จึงมีอายุ ๗๒ ปี
คุณย่าฉัตรมีพี่น้อง ๔ คน
๑. ย่าทับทิม
๒. ย่าผลัด
๓. ย่าแก้ว
คุณย่าฉัตรสมรสกับคุณปู่เวก ศรีธนทิพย์ คหบดีตำบลศรีมหาโพธิ์ มีบุตร ๔ คนคือ
๑. นายโอ้ ศรีธนทิพย์
๒. นางแม้น ศรีธนทิพย์
๓.นางเหรียญ แซ๋ลิ้ม
๔. นางส้มเช้า ศรีเพ็ง
คุณย่าฉัตร ผิวขาว เพราะมีเชื้อสายจีน แต่ปู่เวก ผิวดำ สูงใหญ่ สืบสกลุขุนนาง ต้นตระกูล เป็นผู้สำเร็จราชการเมืองนครไชยศรี สืบสายสกุลลงมาคือ
๑. พระยาสุนทรบุรีศรีพิไชยสงคราม (เสือ)
๒. หลวงโภชสารี (หรุ่น)
๓. นายเวก ศรีธนทิพย์
๔. นายโอ้ ศรีธนทิพย์
พ่อโอ้ ผิวขาวเหมือนย่า รูปร่างหน้าตาคมคาย เสียงดัง มีสง่าราศี ผิดกับชาวตำบลศรีมหาโพธิ เป็นคนเฉลียวฉลาด สติปัญญาดี มีปฎิพภาณไหวพริบดี ใครเห็นก็เกรงขาม เป็นที่ยำเกรงของคนทั่วไปในตำบลตาก้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น