สอนชั้น ป. ๑
ชีวิตครูประชาบาล คือชีวิตของลูกจ้างสอนหนังสือโรงเรียนประชาบาล จัดว่าเป็นคนชั้นต่ำที่สุดของข้าราชการ ที่ท่านไม่เรียกว่า "ข้าราชการ" ซึ่่งแปลว่า "ข้าทาสราชการ" แต่ท่านเรียกว่า "ลูกจ้างประจำ" ถึงจะมีความรู้สึกต่ำต้อยน้อยหน้าอยู่ในหัวใจ แต่ก็ยังดีมีเงินเดือนเลี้ยงตัว
พ่อน้ันพอใจที่ลูกชายคนเดียวได้เป็นครูประชาบาล ไม่ต้องทำนาลำบากลำบนและอดอยากยากจนเหมือนพ่อ พ่อภาคภูมิใจที่ลูกชายเป็นครูประชาบาล พ้นความลำบากยากจนไปได้ระดับหนึ่ง พ่อไม่หวังอะไรมาก เพราะชีวิตของพ่อคือชีวิตของนักโทษที่พ้นคุกตะรางออกมามีชีวิตอิสระเสรีภาพ ถึงแม้ว่าจะต้องเป็นชาวนาทำนาตากแดดตากฝนเป็นชีวิตทึ่ยากจน แต่ก็เป็นชีวิตคนไทยที่มีอิสระเสรีภาพ ไม่ต้องเป็นทางของใคร
พ่อจึงมองดูชีวิตของลูกชายที่เป็นครูประชาบาลว่าเป็นชีวิตที่ดีกว่าพ่อ พ่อมักพูดเสมอว่า มีลูกชายที่เป็นอภิชาตบุตร บุตรที่ดีกว่าพ่อ พ่อพอใจแล้ว ไม่ได้คิดไม่ได้หวังอะไรมากกว่านี้ เพราะพ่อรู้ดีว่าชีวิตของต้นตระกูลเป็นถึง พระยาสุนทรบุรีศรีพิไชยสงคราม ผู้สำเร็จราชการเมืองนครไชยศรี มีทุนทรัพย์มากถึงขนาดสร้างวัด สุประดิษฐาราม ถวายเป็นพระราชกุศลไว้วัดหนึ่งที่นครไชยศรี แต่บัดนี้ท่านก็ล่วงลับดับขันธ์ไปนานแล้ว จนไม่มีใครรู้จักหน้าค่าชื่อ
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น